کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود . . . 

 این مصرع مشهور بخشی از شعر قادر طهماسبی (فرید)

در وصف بزرگی و شرافت عاشورائیان است.

سر نى در نینوا مى‏ ماند اگر زینب نبود

کربلا در کربلا مى ‏ماند اگر زینب نبود

چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان‏

در کویر تفته جا مى‏ ماند اگر زینب نبود

ذو الجناح داد خواهى ، بى‏ سوار و بى‏ لگام‏

در بیابانها رها مى‏ ماند اگر زینب نبود

چهره سرخ حقیقت یعنی آن خورشید سرخ

پشت ابرى از ریا مى ‏ماند اگر زینب نبود

در شکست لشکر شمشیرها ، تیغ زبان

در نیام ادعا می ماند ، اگر زینب نبود

زخمه زخمى ‏ترین فریاد در چنگ سکوت‏

از طراز نغمه وا مى‏ ماند اگر زینب نبود

در عبور از بستر تاریخ ، سیل انقلاب‏

پشت کوه فتنه ‏ها مى ‏ماند اگر زینب نبود

در طلوع داغ اصغر ، استخوان اشک سرخ‏

در گلوى چشم ما مى ‏ماند اگر زینب نبود

راز جاودانگی حماسه ی تاسوعـا و عـاشورا

گام های محرم ناگزیر از رسیدن به سر منزل تاسوعا و عاشورای حسینی است. محرمی که با

نام حسین(ع) پیوند خورده و هر یک از ایامش فکرها و دل ها را متوجه روزی می کند که بزرگ

ترین مصائب دنیا را بهمراه دارد و با تاملی در چگونگی حوادثی که آنزمان در کربلا اتفاق افتاد

اشک غم را در سوگ برترین انسان های عالم جاری می کند ...

مروری بر صفحات تاریخ نشان می‌دهد جنایت و کشتارهای فجیع انسانی در طول تاریخ کم

نبوده‌اند. جنایاتی که بیان آنها مو را بر تن انسان سیخ می‌کند. از جنایت مغول ها در نقاط

مختلف خصوصاً خراسان گرفته تا کشتار سرخ‌پوستان آمریکا توسط مهاجران اروپایی و از

تلفات جنگ‌های جهانی و حمله اتمی به هیروشیما گرفته تا کشتار در عراق و افغانستان

توسط مهاجمانی که حقوق انسانها را نقص کردند. اما بسیاری از آنها در لابه‌لای تاریخ دفن

شده‌اند و آنهایی هم که گاه بیان می‌شوند یا برای زنده نگهداشتن‌شان یادبودی ساخته شده،

هیچکدام جریان‌ساز و تحول‌آفرین نیستند. حتی کشتارهای گسترده در همین زمان‌های نزدیک

خیلی سریع به فراموشی سپرده شده است.

قدیمی ترین تابلو از واقعه عاشورا در سال ۶۱ هجری

لطفا به ادامه مطلب بروید: