|
. 
| ||
|
راز جاودانگی حماسه ی تاسوعـا و عـاشورا
نام حسین(ع) پیوند خورده و هر یک از ایامش فکرها و دل ها را متوجه روزی می کند که بزرگ ترین مصائب دنیا را بهمراه دارد و با تاملی در چگونگی حوادثی که آنزمان در کربلا اتفاق افتاد اشک غم را در سوگ برترین انسان های عالم جاری می کند ... نبوده‌اند. جنایاتی که بیان آنها مو را بر تن انسان سیخ می‌کند. از جنایت مغول ها در نقاط مختلف خصوصاً خراسان گرفته تا کشتار سرخ‌پوستان آمریکا توسط مهاجران اروپایی و از تلفات جنگ‌های جهانی و حمله اتمی به هیروشیما گرفته تا کشتار در عراق و افغانستان توسط مهاجمانی که حقوق انسانها را نقص کردند. اما بسیاری از آنها در لابه‌لای تاریخ دفن شده‌اند و آنهایی هم که گاه بیان می‌شوند یا برای زنده نگهداشتن‌شان یادبودی ساخته شده، هیچکدام جریان‌ساز و تحول‌آفرین نیستند. حتی کشتارهای گسترده در همین زمان‌های نزدیک خیلی سریع به فراموشی سپرده شده است. هنوز هم که هنوز است مسلما بسیاری از شما عزیزان در هر شهر و محله ای که در آن زندگی می‌کنید هیات و دسته‌ای دارید و در ایام محرم خصوصا در تاسوعا و عاشورا برای گریستن بر مظلومیت آقا اباعبدالله و تدبر و تفکر در چیستی و چرایی حرکتش راهی تکیه و حسینیه ای می‌شوید. مگر راز زنده ماندن رشادت های حضرت ابوالفضل(ع) در روز تاسوعا و همینطور قیام امام حسین(ع) در روز عاشورا که یک نیم‌روز بیشتر به‌طول نینجامید چیست؟ و چرا این حماسه پس از 14 قرن همچنان تحول‌آفرین و انسان‌ساز است؟ این راز ابعاد مختلفی دارد که گرچه در این مختصر نمی گنجد ولی در این نوشتار تنها به گوشه ای از آنها اشاره می کنیم ... روز تاسوعا (نهم محرم) در فرهنگ شیعه از دیرباز به عنوان روزی شناخته شده که عزاداران و عاشقان اهل بیت(ع) ضمن بیان فضیلت های علمدار کربلا، به مرثیه سرایی و عزاداری برای او می پردازند. بیان جانفشانی ها و مصیبت های حضرت ابوالفضل(ع) در روز تاسوعای حسینی، باعث شده تا برخی چنین تصور کنند که آن حضرت در روز تاسوعا به شهادت رسیده و به همین علت در این روز عزای سقای دشت کربلا را برپا می کنند در حالیکه نه تنها حضرت ابوالفضل(ع) بلکه همه یاران امام حسین(ع) در روز عاشورا جان خود را برای یاری دین خدا و امام خود فدا کردند. تاسوعا روزی است که حسین(ع) و یارانش در کربلا توسط لشکر ابن زیاد و عمر بن سعد محاصره شدند. یکی از حوادثی که در این روز اتفاق افتاد، امان نامه ای بود که شمر برای حضرت ابوالفضل(ع) و برادرانش آورد ولی از آنجا که معرفت و جوانمردی حضرت ابوالفضل(ع) برای یاری امام حسین(ع) و اهل بیت امام حرف اول را می زد، آن امان نامه ی ننگین به تمسخر گرفته شد.
در چنین روزی بود که به دستور عبیدالله بن زیاد، لشکر مجهزی از کوفه وارد کربلا شد و در عصر روز تاسوعا بود که حضرت اباعبدالله(ع) برای یاران خود خطابه ای خواندند و بیعت خود را از آنان برداشتند و سفارش کردند تا از تاریکی شب استفاده کرده و صحنه کربلا را ترک کنند تا جان خود را نجات دهند و بدینصوررت فرصتی فراهم آوردند تا هر کس می‌خواهد از ایشان جدا شود و به نقطه‌ای امن برود که البته عده‌ای هم چنین کردند ولی آنها که ماندند اعلام وفاداری و حمایت خود را تا پای جان اعلام کردند و برای همیشه ی تاریخ ماندگار شدند.بنابراین حادثه عاشورا یک انتخاب آگاهانه و از روی بصیرت بوده است. همه کسانی که در این واقعه شرکت کردند از سرانجام خود آگاهی داشتند و به‌صورت اتفاقی و از سر غفلت آنجا نیامده بودند. ویژگی مهم دیگر حادثه عاشورا، تلفیق شگفت‌انگیز و شورآفرین مظلومیت با عزت و اقتدار است. محاصره آب و عطش، اما از هیچکدام ذره‌ای سستی، ترس و پشیمانی از این حضور نه دیده شد و نه شنیده ...
در حالات سالار شهیدان آمده است که هر چه به ظهر عاشورا نزدیک‌تر می‌شدند چهره ایشان برافروخته‌ترمی‌شد و آخرین اذکار ایشان خطاب به پروردگار اظهار رضایت و تسلیم در برابر خواست الهی بوده است. یزید فرمود: "ما رأیت الا جمیلا". و شعار عاشورائیان در روز کربلا "هیهات من الذله" بود. داشتند ؛ پیوندی که آنها را تا آخرین لحظه در اوج عزت و احترام گرد هم جمع کرده بود. شهدا ، نقطه کانونی و محور پیوند این جمع کسی نبود جز حسین بن علی(ع). باید جست . در حادثه عاشورا هیچ معیاری جز رضایت خداوند و انجام تکلیف الهی موضوعیت نداشت . عاشورا نمایشگاهى بود که در آن ابعاد مختلف اسلام به نمایش گذاشته شد. آزادگی به بار نشست. بردارى کنند،و در هر جامعه اى که شرائط ظالمانه ی زمان امام حسین(ع) را پیدا کرد قیام حسینى به راه افتد . چون امام حسین(ع) دیگر مختص به یک زمان و مکان خاص نیست و براى همیشه تاریخ است و چون روحى در کالبد اجتماع بشری همچنان حضور دارد.همه را سرگشته و حیران خود کرده این واقعه ی جانگداز عاشورا فریاد از این همه ماتم و عزا عجیب حکایتی است، مصائب عاشورا . این عاشقی بر نمی‌کند و هر عاشورا عاشق‌تر هم می‌شود حسین(ع) است می‌سوزد این سوز دل با همین عطش سیراب می‌شود و حسین(ع) با لبیک
: راز جاودانگی حماسه ی تاسوعـا و عـاشورا برچسب‌ها: کربلا, زینب, نینوا, تاسوعا [ چهارشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۰ ] [ 0:12 ] [ m.k.r ]
|
درباره وبلاگ  با سلام و خوش آمدگوئی به شما بازدید کننده محترم : به استحضار میرساند که هیئت اباالفضل العباس (ع) شهرستان نورآباد ممسنی در سال 1360هجری شمسی با همکاری و تلاش گروهی از جوانان مومن و حزب الهی فعالیت های مذهبی خود را آغاز نمود و به لطف خدا و دعای خیر مردم تاکنون تداوم داشته و هم اينك نيز در تمامي مناسبتهاي مذهبي- فرهنگي در محل حسينيه ي اعظم آن هيئت واقع در استان فارس،شهرستان نورآباد ممسني، خيابان شهيد بهشتي،كوچه 4 فعاليت مي نمايد. مسئول هيئت : حاج عباس خسروي مدیر وبلاگ : کربلائی محمدکریم روحانی | |
| [ قالب وبلاگ : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin] | ||
